Wim Opbrouck & Ron Reuman

Lamento 1945 is een rouwklacht waarin Wim Opbrouck niet alleen het einde van de Tweede Wereldoorlog herdenkt, maar ook het leed en de horror aanklaagt dat veroorzaakt wordt door elk gewapend conflict waar ook op de wereld. Het is een tragische aria, de ultieme treurmars.

Wat is het belang van herdenken wanneer ‘de mens’ tegen wil en dank blijft oorlog voeren? Wat is het belang van geweldloos verzet? Wat is het belang van protest? Waarom zingen wij? We zingen omdat het nooit stil mag blijven. We zingen omdat het moet. We zingen omdat we niet anders kunnen. En misschien zingen we vooral om onszélf moed in te zingen, om hoopvol uit te kijken naar de dag waarop de overwinning gevierd wordt van de democratie en het humanisme op de ‘duistere krachten’ van de dictatuur en het fascisme.

Dat is het belang van herdenken. Omdat wij nooit mogen vergeten wat was. Nooit mogen blind zijn voor wat is. Omdat wij niet mogen slaapwandelen naar de volgende catastrofe. Het is onze persoonlijke, kleine druppel op die veel te hete plaat.

Wim Opbrouck (piano & zang)
Ron Reuman (drums & percussie)
Gianni Marzo (gitaar & zang)
Axl Peleman (contrabas & zang)
Leen Diependaele (multi instrumentalist & zang)
Stephan Vanfleteren (fotografie)