Oh Dear

Op haar tweede solo album Oh Dear doet muzikante Isolde Lasoen nog meer dan ooit haar eigen ding. Toen ze in 2021 een flinke radiohit scoorde met haar versie van The Four Horsemen, de culthit van Aphrodite’s Child, gaf dat succes haar de goesting om aan een nieuwe eigenzinnige soloplaat te werken, zonder zich te wringen in het keurslijf van muzikale mainstream. Al haar invloeden, alles waar ze van houdt, laat ze doorsijpelen: van haar opleiding als jazzdrummer over vintage soundtracks en psychedelica tot progressieve rock, melancholische instrumentals en Franse muziek uit de jaren 70. Oh Dear laat zich dan ook niet in één stijlvakje duwen. Of toch: ‘Deze plaat IS mijn stijl. Elke song heeft zijn eigen Isolde-achtige wereldje’. 

Less is doorgaans more voor Isolde, maar in haar muziek mag het bombastisch zijn, met rijke arrangementen, een uitgebreid instrumentarium en meeslepende harmonieën. De drums, de vibrafoon en haar stem krijgen op plaat maar ook live de hoofdrol, en Isolde wordt zoals steeds bijgestaan door haar fantastische muzikanten. Verwacht je aan een gevarieerde, meeslepende en melodieuze set, een combinatie van filmische popsongs en sferische instrumentals. 

Isolde rijfde de ene lovende recensie na de andere binnen met “Oh Dear”, scoorde overal - in binnen- en buitenland – 4 sterren, haalde wereldwijde radio airplay en zette zichzelf hiermee definitief op de kaart als Grande Dame van de Belpop. 

 Enkele quotes:

**** Humo
"Oh Dear van Isolde Lasoen is een fijne reis door de tijd die na 10 nummers jammer genoeg al eindigt"
**** Het Niewsblad
“Op Oh Dear, haar tweede soloplaat, opent Lasoen de deuren naar haar alsmaar uitdijende universum. Waar dat stopt? Niet in België, alleszins. Magische plaat”
**** De Standaard
“Something French is zo'n klassevolle song dat zelfs Daniel Craig er opnieuw zin zou van krijgen om James Bond te spelen”